Wielkie zaćmienie

15 czerwca 763 przed Chrystusem asyryjscy astronomowie opisali całkowite (lub niemal całkowite) zaćmienie Słońca. Zjawisko wywarło niezwykłe wrażenie na ludziach ówczesnych, ale być może posiada jeszcze większe znaczenie obecnie, jako punkt odniesienia dla chronologii Bliskiego Wschodu. Czasem używa na jest nazwa „Asyryjskie zaćmienie słońca", lub „zaćmienie Bur-Saggile", i już w XIX wieku było punktem odniesienia dla historyków, datujących ważne wydarzenia w tej części świata. Opisy tego wydarzenia zapewne zainspirowały Bolesława Prusa do słynnej sceny zaćmienia w Faraonie.
Drugim, niezwykle istotnym zaćmieniem starożytności, było to z 28 maja 585 p.n.e. Herodota spekulował, że zostało ono przewidziane przez Talesa z Miletu i ta wiedza doprowadziła zawarcia pokoju Lidyjczyków z Medami, a bitwę nad rzeką Halys przerwano z powodu niebieskiego spektaklu. Zapewne była to druga inspiracja dla Prusa, który zapożyczył możliwe polityczne następstwa przewidzenia fenomenu naturalnego.
Niedawno byliśmy świadkami podobnego widoku. 10 czerwca 2021 roku nastąpiło płytkie zaćmienie częściowe, za to widoczne na terenie całego kraju.

Analiza sceny zaćmienia z punktu widzenia sztuki filmowej: