Inka i Zagończyk

28 sierpnia 1946 Danuta Helena Siedzik, ps. „Inka" oraz Feliks Selmanowicz ps. „Zagończyk" zostali zastrzeleni w więzieniu UB przy ul. Kurkowej w Gdańsku. Dwója bohaterów polskiego podziemia antykomunistycznego stała się symbolami powojennego oporu wobec totalitaryzmu. Zwłaszcza siedemnastoletnia Inka na dobre zagościła w kulturze masowej.
Mimo oskarżeń o polityczne wykorzystywanie pamięci o „Żołnierzach Wyklętych", ich wyraźny od kilkunastu lat kult wydaje się zjawiskiem oddolnym i (prócz skrajnych stanowisk, negujących wartość ofiary powojennej partyzantki w ogóle), jeśli nie apolityczny, to pozbawiony jednoznacznej identyfikacji partyjnej. Co znaczy to dla żyjącego popkultura pokolenia obecnych nastolatków? Czy dramat wojny i rozterki pierwszych lat zniewolenia komunistycznego da się przepisać na język kultury masowej? Na to i inne pytania musimy odpowiedzieć sobie sami, ale warto tę okazję wykorzystać od przypomnienia tych „którzy zachowali się jak trzeba".