Jadwiga Jagiellonka. Niedoszła żona cypryjskiego królewicza

8 kwietnia 1408 r. w Krakowie przyszła na świat Jadwiga Jagiellonka, córka króla Polski Władysława II Jagiełły i Anny Cylejskiej. O jej rękę zabiegali książę słupski, syn elektora brandenburskiego, a nawet syn króla Cypru. Przedwczesna śmierć królewny zniweczyła jednak wszystkie małżeńskie plany.

Już w 1419 r. pojawił się pomysł wydania Jadwigi za mąż za księcia słupskiego Bogusława IX, lecz po kilku miesiącach rozmowy przerwano, aby powrócić do nich w 1424 r. Władysław II Jagiełło znalazł już jednak w międzyczasie odpowiedniejszego kandydata do ręki córki – Fryderyka, syna elektora brandenburskiego Fryderyka I Hohenzollerna. Rozmowy w sprawie polsko-brandenburskiego sojuszu zaczęły się w 1420 r., a już w kwietnia 1421 r. zawarto układ, który stwierdzał, że do ślubu ma dojść, kiedy Fryderyk osiągnie wiek sprawny. Narzeczony Jadwigi był bowiem młodszy od niej o pięć lat, więc to królewna musiała cierpliwie czekać aż przekroczy on 14. rok życia.

Aby nie tracić czasu, rok po zawarciu układu zaręczynowego Fryderyk został wysłany do Polski, aby zapoznać się z językiem polskim i lokalnymi obyczajami, a przy okazji spędzić trochę czasu z przyszłą żoną. W międzyczasie Jadwiga straciła jednak pozycję dziedziczki tronu polskiego i litewskiego, którą otrzymała na zjeździe w Jedlni w 1413 r. Na świat przyszli bowiem jej młodsi przyrodni bracia, Władysław i Kazimierz, pochodzący z czwartego małżeństwa Jagiełły z księżniczką Zofią Holszańską. W tej sytuacji sprawa zamążpójścia królewny zeszła na drugi plan i odżyła dopiero w 1431 r.

W 1431 r. o rękę Jadwigi Jagiellonki dla swojego syna postanowił ubiegać się król Cypru Janus. W marcu 1432 r. w Wiślicy wysłane przez niego poselstwo skierowało do Jagiełły prośbę o pożyczkę w wysokości 200 tysięcy florenów, oferując mu w zastaw królestwo Cypru. Pierwsze w historii polsko-cypryjskie małżeństwo na królewskim dworze nie doszło jednak do skutku, ponieważ Jagiełło zajęty był walką z Tatarami, a poza tym jego córka... nie żyła już od trzech miesięcy.

Jadwiga Jagiellonka zmarła 8 grudnia 1431 r. w Krakowie w wieku 23 lat, a o jej śmierć posądzano Zofię Holszańską, która podobno szczerze nie znosiła swojej pasierbicy. Jan Długosz pisał w swojej kronice: Wielu zaś twierdzi, że królowa Zofia podawała truciznę pasierbicy Jadwidze za pośrednictwem kobiet i dostojnych pań, które wiedziały o jej występku, by po usunięciu dziedziczki tronu, która cieszyła się wielką sympatią ludu, przygotować swoim synom, Władysławowi i Kazimierzowi, bardziej pusty i łatwo dostępny tron polski. Królowa Zofia zdołała jednak oczyścić swoje dobre imię, a do śmierci Jadwigi, która zawsze była słabego zdrowia, mogła przyczynić się nieznana bliżej choroba.

Królewna Jadwiga została pochowana w grobie swojej matki Anny Cylejskiej w pobliżu ołtarza św. Doroty w katedrze na Wawelu.

Autor: Marek Teler / Ilustracja: Drzewo genealogiczne Jagiellonów z De Jegellonum familia Ludwika Decjusza z 1521 r.