Manifest PKWN

22 lipca 1944 w Chełmie Lubelskim ogłoszono Manifest PKWN, który stał się nie tylko jednym z kluczowych punktów mitu założycielskiego Polski Ludowej, ale i podstawą dającą wytyczne co do przyszłości funkcjonowania państwa. Dokument ogłoszono w Polsce, ale stworzono go w Moskwie.
22 lipca 1944 roku polska państwowość i jej organy były uznawane przez niemal całą koalicję antyhitlerowską, z wyjątkiem ZSRR. Stalin będący od 23 sierpnia 1939 do 22 czerwca 1941 roku sojusznikiem Hitlera, nie chciał rezygnować ze zdobyczy, które dał mu podbój Europy, dokonany wspólnie z III Rzeszą. Decyzja o podziale Europy zapadła 23 sierpnia 1939 roku w Moskwie, kiedy ministrowie spraw zagranicznych III Rzeszy i ZSRR podpisali dokument, który przeszedł do historii jako Pakt Ribbentrop-Mołotow. Faszyści i komuniści podzielili kontynent na swoje strefy wpływów i zaczęli podbój.
1 września 1939 roku Niemcy uderzyły na Polskę, 17 września dołączyli do nich Sowieci, a jeszcze w listopadzie tego samego roku Armia Czerwona zaatakowała Finlandię. Potem łupem Stalina padły: Litwa, Łotwa i Estonia...
Cała prawda o nieprawdach Manifestu PKWN: w lipcowym numerze Historii bez Tajemnic Grzegorz Kalinowski przypomina lato zdrady z 1944.