Jak Habsburgowie stali się potęgą

W 1278 r. nad rzeką Morawą niedaleko Suchych Krut rozegrała się wielka bitwa, która zadecydowała na najbliższe stulecia o hegemonii Habsburgów w regionie. Wielkim przegranym okazał się wówczas król Czech Przemysł Ottokar II, który poniósł śmierć na placu boju.

W II połowie XII stulecia Czesi pod wodzą króla Przemysła Ottokara II rozpoczęli ekspansję w kierunku ziem Babenbergów (Austrii, Styrii i Karyntii), co wywołało konflikt najpierw z Węgrami, a następnie z Niemcami. Przebieg tych walk pokazuje, iż Przemysł był nieustępliwy w swych zabiegach i kiedy trzeba było prowadził nieprzebierającą w środkach politykę. Jakby tego było jeszcze mało, przedstawiciel dynastii Przemyślidów aspirował do objęcia władzy w Rzeszy, gdzie od 1250 r. trwało tzw. wielkie bezkrólewie.

W 1254 r. Przemysł Ottokar II zawarł z królem Węgier Belą IV układ pokojowy, przewidujący podział między obu władców spadku po Babenbergach. Węgier zatrzymał przy sobie Styrię, zaś pozostałe tereny przejął Przemyślida. Stan ten trwał do 1260 r., kiedy po zwycięskiej bitwie pod Kressenbrunn Przemysł opanował Styrię.

Kiedy w 1273 r. elektorowie niemieccy powołali na króla Rzeszy Rudolfa I Habsburga, władca Czech nie pogodził się z tym i wszczął walkę z Habsburgami. W 1276 r. Przemysł na krótko porozumiał się z Rudolfem i złożył nawet konkurentowi hołd lenny z Czech i Moraw. Dwa lata później Czesi zerwali pokój, atakując Austrię. Wyprawa czeska okazała się nadzwyczaj niepomyślna, zaś podczas bitwy pod Suchymi Krutami król Przemysł poniósł śmierć.

Przemyślidzi kontra Habsburgowie
Pod Suchymi Krutami walczyły ze sobą wojska króla Przemysła oraz Rudolfa Habsburga. Obie armie wspomagali sojusznicy i najemnicy. W szeregach armii Przemysła znaleźli się, oprócz Czechów i Morawian, rycerze ze Szwabii, Frankonii, Alzacji, Turyngii, Saksonii, Austrii, Bawarii i Miśni. Sporą grupę stanowiły też wojska pomorskie i polskie. Te pierwsze przyprowadził książę zachodniopomorski Barnim I, drugie zaś książęta piastowscy (Bolesław Pobożny, Przemysł II, Leszek Czarny, Bolesław Wstydliwy, Władysław I Opolski, Henryk IV Wrocławski, Przemek I Ścinawski oraz Henryk III Głogowski).

Według różnych szacunków armia Przemysła Ottokara II mogła liczyć od 6 tys. do 10 tys. rycerzy. W starszej historiografii uważano, iż na poczet wojny z Habsburgami Przemyślidzie udało się zgromadzić nawet 30 tys. zbrojnych, jednak dziś tę liczbę uznaje się za znacznie zawyżoną i raczej nieodpowiadającą prawdzie. Oprócz jazdy Przemysł miał także do dyspozycji oddziały piechoty, które strzegły jego obozu.

Pełny artykuł Mariusza Sampa możecie przeczytać w czwartym numerze „Historii bez Tajemnic".

Ilustracja: W 1273 r. królem Rzeszy został Rudolf I Habsburg, co doprowadziło do konfliktu między nowym władcą a królem Czech Przemysłem Ottokarem II.